TASAVVUF ANABİLİM DALI
AKADEMİK PERSONEL
TANIM VE VİZYON
Tasavvuf, İslâm’ın ruh hayatı ve İslâm Peygamberi’nin şahsında temsil ettiği manevi otoritenin, müesseseleşmiş ve günümüze kadar yaygınlaşarak gelmiş şeklidir. Manevi otoriteden kastedilen; Hz. Peygamber’in “Üsve-i Hasene” şeklinde ifade edilen örnek kişiliğidir. Tasavvuf, bir ilim olarak, Hz. Peygamber’in zâhidane kişiliğinin anlaşılmaya ve yaşanmaya çalışılması maksadıyla ilk etapta “zühd”, sonradan “tasavvuf” adıyla ortaya çıkmıştır. Zühd döneminde bireysel zâhidane yaşantı ön planda iken, tasavvuf döneminde birtakım manevi terakki yöntemlerinden söz edilmiş, öte yandan tasavvufî bazı eserler kaleme alınmaya başlanmıştır. Daha sonraki merhalesi “tarikat dönemi” olarak ele alınan tasavvuf, bu dönemde kurumsallaşmış; tasavvufî eğitim ise belirli mekânlarda, mürşit gözetiminde ve bir sistematik dâhilinde yapılagelmiştir. Tanımsal olarak Tasavvuf anabilim dalı, tasavvufî hayatın geçirdiği safhaları, müstakil olarak tarikatların ortaya çıkışlarını ve metotlarını, tasavvufî kavramları ve tasavvufun meselelerini ele alan bir disiplindir.
EĞİTİM ETKİNLİKLERİ
Anabilim Dalı olarak Tasavvuf ve Tarihi dersinde zorunlu olarak: Tasavvuf I, Tasavvuf II; seçimlik olarak ise: Türk Tasavvuf Edebiyatı, Günümüz Tasavvuf Hareketleri, Klasik Tasavvuf Metinleri, Türk Mutasavvıfları ve Tasavvuf Problemleri ders olarak okutulmaktadır.
BİLİMSEL ETKİNLİKLER
Tasavvuf Yüksek Lisans ders programları, konferanslar, seminerler, tebliğ sunumu, alanla ilgili inceleme ve araştırma gezileri ve tasavvufî oluşumlar ve ayinlere dayalı gözlemler.
.jpg)
